Dit boek laat zien hoe stoffig dansrecensies zijn - en wij willen dat veranderen!
KUNSTKRITIEK | Recensies bepalen vaak de norm voor wat ‘goede’ dans is. Maar wiens mening vertegenwoordigen zij eigenlijk? Het nieuwe boek Shaping Dance Canons kijkt kritisch naar dansrecensenten in de Verenigde Staten en schijnt een licht op de minder vertegenwoordigde stemmen én dansstijlen. Zoals wij dat met Dansers.nu ook willen!
Dansgeschiedenis
Recensies kunnen een voorstelling maken of breken. Of het nu gaat om de mening van een journalist in de krant of een influencer op TikTok; de media kunnen veel macht hebben. Auteur Kate Mattingly vond daarom dat het de hoogste tijd werd om eens kritisch te kijken naar dansrecensenten door de jaren heen. Kritiek op de critici dus. Haar boek Shaping Dance Canons analyseert dansrecensies in de Verenigde Staten van de jaren 1920 tot nu. Wie schreef wat over wie? En vooral: wat voor invloed had dat op de ontwikkeling van de Amerikaanse dans? Welke stemmen waren daarin dominant?
In het boek leer je meer over wat danskritiek nu eigenlijk precies inhoudt en welke invloed het heeft op de danswereld. Want recenseren komt met verantwoordelijkheden! Het boek analyseert dansrecensies over de afgelopen honderd jaar en sluit af met een hoofdstuk over digitale danskritiek. Het boek is te koop via Bol.com en Amazon voor circa € 86.
“Mattingly concludes with a rousing glimpse into the democratized future trajectory of dance criticism emerging in the proliferation of digital platforms that offer new frameworks for dance. This historical analysis of the dynamic relationship between dance criticism, the performing body, and digital performance and archive integrates an explicit critique of how invisibilized voices and artists now have access to digital platforms through which to offer these new frameworks for experiencing dance and dance criticism.”
Wit en academisch
Het boek is geschreven door Kate Mattingly, gasthoogleraar en danscriticus in Virginia, Verenigde Staten. Zij geeft al twintig jaar les en schrijft over dans voor kranten (zoals de New York Times), danstijdschriften (zoals Pointe Magazine) en academische tijdschrijften (zoals Performance Research).
Kate vergelijkt danskritiek met een zaklamp: sommige stijlen en ontwikkelingen worden uitgelicht en andere blijven in het donker. Daarbij is de lamp van sommige stemmen feller dan van anderen. Auteurs uit minderheidsgroepen worden veel vaker genegeerd. En over dansstijlen die afwijken van de norm wordt maar weinig geschreven. Die norm, blijkt uit Kate’s boek, is vooral wit en academisch. Zelf is ze ook wit en academisch geschoold, maar ze spreekt zich in het boek toch uit over white supremacy in danskritiek. Zo vertelt ze in onderstaande podcastaflevering van Body and Soul, van dansrecensent Eva Yaa Asantewa.
De dansrecensies van de afgelopen honderd jaar geven dus een eentonig beeld van de ontwikkeling van de dans. Daarin worden veel stijlen en makers genegeerd. Maar het gaat nog een stapje verder, want die recensies hebben ook een grote invloed op de ontwikkeling van de dans. Ze scheppen namelijk een beeld van wat dans zou moeten zijn en van welke stijlen en esthetieken worden gewaardeerd door het publiek.
Dansrecensies anno 2024
Het nieuwe boek van Kate trok meteen de aandacht van de redactie van Dansers.nu, omdat wij haar verhaal zo herkennen. Als we kijken naar recensies in Nederland zien we eigenlijk precies hetzelfde. De schrijvers van die recensies zijn doorgaans wit en oud. Ze schrijven met name over klassiek ballet en grote gezelschappen als NDT. Dat doen ze al jarenlang voor dezelfde krant, over dezelfde gezelschappen, met dezelfde toon en mening. Over nieuwe makers lees je bijna nooit iets in de krant. En al helemaal niet iets dat is geschreven door hun leeftijdsgenoten.
Dat alles kan volgens ons anders. Wij willen veel meer diversiteit aan recensies! En dan vooral van de voorstellingen van jonge makers, die willen leren en groeien door de meningen van hun publiek én andere dansprofessionals. Graag op een pakkende, moderne manier: geen lappen stoffige tekst! Liever een reel, die meteen een beeld geeft van de sfeer van de voorstelling, en een kort persoonlijke verhaaltje in de beschrijving.
Ga jij graag naar dansvoorstellingen en heb je daar een mening over? En wil je die delen op jouw manier? Meld je dan aan om voor Dansers.nu te recenseren!
bronnen
Davis, C. (2023). Shaping Dance Canons: Criticism, Aesthetics, and Equity by Kate Mattingly (review). Comparative Drama 57(3), 296-298.
University Press of Florida. (2023, 4 april). Shaping Dance Canons: Criticism, Aesthetic, and Equity. Geraadpleegd op 22 januari 2024.
Old Dominion University. (z.d.). Kate Mattingly. Geraadpleegd op 22 januari 2024.