Dit nieuwe boek biedt een kijkje in het hoofd en werk van choreograaf Meg Stuart
CHOREOGRAAF | Het nieuwe boek Let’s Not Get Used To This Place biedt een kijkje in de creatieve praktijk, gedachtegang, inspiratie en samenwerkingen van choreograaf Meg Stuart. In de vorm van een mix van dansoefeningen, reflecties, interviews, foto’s en meer. Het beslaat de periode 2008 - 2023 en is daarmee een vervolg op haar eerdere boek.
Let’s not get used to this place
Choreograaf Meg Stuart maakt met haar Brusselse dansgezelschap Damaged Goods al zo’n dertig jaar gedurfde choreografieën, videowerken en interdisciplinaire projecten op bijzondere locaties. In 2010 verscheen het eerste boek over haar: Are we here yet? Maar inmiddels heeft ze weer zoveel (mee)gemaakt dat het tijd werd voor een nieuwe. Let’s Not Get Used To This Place is een soort kijkje in haar hoofd én studio, voor en achter de schermen tegelijk.
Het boek bestaat uit een verzameling van inspirerende dansopdrachten die Meg in haar maakprocessen gebruikt, voorstellingsteksten, reflecties door haarzelf en collega’s, interviews, foto’s, poëzie en meer. Er zitten teksten in van Meg zelf, maar ook bijdragen van allerlei mensen die ze tijdens haar carrière is tegengekomen. Zowel mensen met wie ze intiem heeft samengewerkt als voorbijgangers van korte duur. Het boek beslaat de periode 2008 tot 2023. Dit alles is gebundeld door auteur Astrid Kaminski, dramaturg Jeroen Versteele en communicatiemanager Julie De Meester.
De officiële boekpresentatie vindt plaats op 23 augustus tijdens dansfestival Tanz im August in Berlijn. Het boek is nu al te bestellen via de website van Damaged Goods.
“In another exercise, we hold a person tightly, and keep holding onto the trace of this physical contact after we let go of them; then we move with the trace and shape of this person. You can also do this with objects. Every lived experience leaves a mark. By tracing the shape of this mark, we take the experience with us to the next place. I believe that time is not one singular flow. You can always retrace and reframe. Past events are not fixed; they are a process that is still unfolding. You can write letters to people who have died, for example. It shifts your relationship with them. I have done this.”
Over Meg stuart
Meg Stuart (1965) werd geboren in New Orleans in de Verenigde Staten, als dochter van twee theaterregisseurs. Ze studeerde dans aan de New York University en aan Movement Research. In 1991 maakte ze haar eerste avondvullende voorstelling in Leuven en in 1994 richtte ze haar dansgezelschap Damaged Goods op in Brussel.
Meg Stuart maakt voorstellingen voor theaters en videowerk, maar ook projecten in diverse locaties, zoals galeries, industriële gebouwen en stedelijke ruimtes. Ze werkt vanuit een visie die de gebreken van menselijke lichamelijkheid omarmt, maar ook een drang om grenzen te overwinnen. Als leerkracht en curator creëert ze collectieve ruimtes waar kunstenaars kunnen samenkomen, reflecteren en coalities vormen. Ze werkt nauw samen met performers, muzikanten, beeldend kunstenaars en auteurs. Haar creaties reflecteren steeds vaker haar interesse in transcendentie, stemtechnieken en helende praktijken. Ze won onder andere de Grand Prix de la Danse de Montréal (2014, Canada), een Guggenheim Grant (2023, New York, USA) en andere awards.
bronnen
Damaged Goods. (2024, 5 juni). Meg Stuart/Damaged Goods presenteert nieuwe publicatie 'Let's Not Get Used to This Place'. [persbericht].
Damaged Goods. (2024). Let's Not Get Used to This Place [persdossier].
Meg Stuart/Damaged Goods. (z.d.). Shop: Let's Not Get Used to This Place. Geraadpleegd op 14 juni 2024.
Meg Stuart/Damaged Goods. (z.d.). Meg Stuart. Geraadpleegd op 14 juni 2024.